Categorieën
Algemeen nieuws

Waarom geven voor ons net zo belangrijk is als nemen

In november hielden we ons tweede e-commerce congres, waarbij we sprekers hadden geregeld van Google en Magento. Het was een enorm succes en ondanks dat de feestdagen voor de deur stonden, kwamen de genodigden in grote getale opdagen. Een e-commerce congres organiseren is een van de manieren om iets terug te geven aan de community. Het geven en delen zit net zo in ons DNA als het veroveren van markt… of het nu onze eigen markt is of die van onze klanten. Beide zijn voor ons even belangrijk.

Tijdens het congres deed ik het openingswoord. Ruim twee weken van tevoren had ik mijn openingswoord voorbereid. Op basis van rationeel denken, wist ik een mooie speech in elkaar te draaien over e-commerce, groei, enzovoorts. Maar op de een of andere manier kreeg ik mijn speech maar niet in mijn hoofd. Ik bleef oefenen, maar het mocht niet baten. Na een week besloot ik om te stoppen met oefenen, wetende dat het goed zou komen.

Letterlijk de avond voor het congres kreeg ik een ingeving. Waarom iets zeggen over e-commerce of groei? Natuurlijk heeft het alles te maken met waar we voor staan, maar dit was een openingswoord… ik moest de mensen vertellen waarom we dit doen. Dat was eigenlijk de kern van het ‘samenzijn’ op die dag. En zo geschiedde het…

Hoe geven en nemen in ons DNA terechtkwam

DNA is natuurlijk niet iets dat je kunt injecteren of manipuleren, dus het gaat meer over hoe we het benoemen en verwerken in onze core values.

Toen we dit bedrijf aan het oprichten waren, zaten we aan de keukentafel te filosoferen over wat we wilden gaan aanbieden in de markt. We dachten natuurlijk na over de diensten die we gingen aanbieden, maar ook over hoe we onszelf wilden positioneren. Dit zijn natuurlijk standaard zaken die je uitwerkt als je een bedrijf wilt beginnen, maar het bijzondere was dat wij ook direct met elkaar spraken over cultuur. Over wat voor soort mensen we zouden aannemen en hoe zij als mens in het leven zouden staan. We dachten na over de klanten voor wie we het liefst zouden werken. En ook hier weer vooral over wat voor soort mensen dat zouden zijn.

Het grappige is, zo besefte ik me de avond voor het congres, dat we naar elkaar uitspraken dat we geven net zo belangrijk vinden als nemen. We spraken kort over wat dat dan in hemelsnaam betekende en na vijf minuten wisten we dat we dit niet vast hoefde te leggen in ons plan. Dit was iets waar we voor stonden! Niet als bedrijf, maar als mens! We spraken er nooit meer bewust over tot het congres, afgelopen november.

Tot mijn grote verbazing…

Ik zat daar op de bank half te trippen over de ingeving die ik had. Ik was enorm opgewonden, omdat ik niets uit mijn hoofd hoefde te leren. Ik kon gewoon ons verhaal vertellen en dat hoef ik niet te oefenen.

Toen mijn opwinding terugliep naar normale proporties dacht ik even na over die uitspraak. Ik besefte me dat we het er nooit meer over hebben gehad, maar dat het wel heel diep in onze organisatie geworteld zit. Iedereen die bij ons werkt, heeft het in zijn DNA zitten om mensen te helpen. Iedereen die bij ons werkt, heeft het in zijn DNA zitten om kennis te delen. Iedereen die bij ons werkt, heeft het in zijn DNA om niet alleen maar te nemen, maar ook te geven. Een ieder op zijn eigen manier, maar iedereen doet het.

Een bekende uitspraak is natuurlijk “soort zoekt soort”. Iets wat me direct te binnen schoot toen ik er over nadacht. Want, zoals ik al schreef, zijn we nooit bewust bezig geweest met het concept ‘geven’. We deden het gewoon. En kennelijk hebben we ook precies de mensen aangenomen die dat in hun DNA hebben. Dat is toch wel bijzonder.

Wat betekent dat “geven en nemen” dan?

Als je een bedrijf start, ben je vooral bezig met hoe je dingen gaat ‘nemen’: klanten, omzet, marge, marktaandeel en ga zo maar door. Het hele primaire proces gaat in de basis over ‘nemen’. Je wilt de marge op je producten vergroten, meer geld nemen, meer klanten nemen, maar er is meer in het leven.

Hebzucht is in min- of meerdere maten iets wat we allemaal hebben. We proberen ons hele leven ‘dingen’ te verkrijgen of op te bouwen. Allemaal met als doel om gelukkig(er) te worden. Maar als je er goed over nadenkt…

Regelmatig kom ik op social media video’s tegen, waarin men tests doet op het gebied van sociale betrokkenheid. Een van de mooiste vind ik het filmpje van een jonge jongen in het bushokje midden in de winter zonder jas. De onderzoekers wilden kijken hoeveel mensen de jonge jongen te hulp zouden schieten. De jongen zit midden in de winter bibberend in het bushokje en het is hartverwarmend hoe bijna iedereen de jongen iets aanbiedt om hem te helpen. En zo zijn er nog legio voorbeelden te vinden (onderaan vind je er twee).

Het moraal van het verhaal is dat het soms net zo goed (en soms zelfs beter) voelt om iemand te helpen. Om iemand iets te geven, zonder er iets voor terug te krijgen. En als het dan zo’n goed gevoel geeft, waarom zou je het dan niet wat vaker doen? Waarom zou je het niet met regelmaat doen?

Het ‘geven’ van Guapa

Natuurlijk ‘geven’ we allemaal op ons eigen manier in ons privéleven. Een ook zakelijk heeft iedereen zijn eigen manier om iets terug te geven aan de community. Of dat nou is door iemand even uit te brand te helpen bij een technisch probleem of door het delen van kennis, iedereen geeft.

In de begindagen van het bedrijf hadden we niet altijd voldoende werk om de dag te vullen. De programmeurs hingen dan op forums rond om mensen te helpen met een technisch probleem. Niet als leadgenerator, maar echt om te helpen. Ze boden kant-en-klare oplossingen aan, waarmee mensen hun technische problemen konden oplossen. Tegenwoordig delen we vooral door middel van blogartikelen, adviezen, kennis congressen, enzovoorts.

Mensen die al eens een afspraak met ons hebben gehad, weten dat we ook in dat eerste gesprek geen adviezen achterhouden. Wij gaan altijd ‘all-in’ en proberen je ook te helpen als we geen factuur kunnen sturen. Natuurlijk zijn we geen filantropen, maar we doen wat we kunnen.

De hartverwarmende video’s